Taipei 1st Time ทริปทุลักุเล ตอนที่ 2

กลับมาแย้วววว หลังจากที่เขียนตอนแรกไป กว่าตอนที่สองจะคลอดก็นานโข ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก ขอโต้ดก๊าบบบบบ งานยุ่งและอยู่ในโหมดเขียนไม่ออก (อ้างไปเรื่อย 5555) 

เข้าสู่วันที่ 3 ของการอยู่ที่ไต้หวัน 
ตามแผนของเราวันนี้เราจะต้องไป Yehliu Geopark > Jiufen > Xiemending แต่เพราะเรามีนัดพิเศษกับ หม่าล่าาา! (ย่อมาจาก อยากมาใช่มั๊ยล่าาาา) ตอนสี่โมงเย็น แน่นอนว่าต้องจองตามระเบียบ และแน่นอนอีกว่าลูกน้องเพื่อนจองให้คร้าบบ ภาษาจีนไม่กระดิกคร้าบ... เราเลยเลื่อนทริปวันนี้เป็นวันพรุ่งนี้ เพราะเรากลัวกลับมากินหม่าล่าไม่ทัน

ออกเดินทาง!

แผนใหม่ของวันนี้ คือ  Tamsui > Yangmingshan > Mala > Xiemending

เริ่มจากนั่งรถ ไฟฟ้า ยิงยาวไปที่ Tamsui บอกเลยว่าไกลโคตร สุดสายรถไฟฟ้าสายสีแดง ทุกคนหลับเป็นตาย อารมณ์ว่าเหนื่อยมาจากเมื่อวาน นอนก็ไม่ค่อยจะพอ

เห็นภูเขาแย้ววว สิ้นสุดการนั่งอันแสนยาวนาน 

วิวนี้ถ่ายจากบนรถไฟฟ้าเลยย ตอนเห็นวิวนี้รู้สึกเหมือนเด็กดีใจที่ได้มาเที่ยว 

วันที่เราไปเป็นวันหยุดของเค้าพอดี คนเยอะมากกก แทบจะทะลักออกจากสถานี 

รีบถ่ายมาก กลัวตกกะได 555

นั่งรถมาเหนื่อย ๆ ขอพักตรงนี้ก่อน

ก้าวแรกที่เดินถึงตั้มสุ่ย คิดถึงบางปูเลยจ้า 555555 เหมือนมากก ขาดแค่นกนางนวล กะว่าจะไปหาอะไรกินชิล ๆ ริมทะเล แต่แบบ..อาหารทะเลที่ไม่มีน้ำจิ้มซีฟู้ดนี่ รู้สึกไม่ครบองค์... นิสัยไม่ดีเลยเนอะ ไปต่างประเทศแต่ยังยึดติดกับรสชาติอาหารเดิม ๆ  ไม่ลองของท้องถิ่น ของท้องถิ่นก็ลองนะ แต่ไม่ชอบอะ..

วิวดีมากก งานดี 

ตามริมทะเลจะมีคนมานั่งชิล ปั่นจักรยาน รับลม ฟินๆ

ลุงขายลูงโป่งซันไลต์ อีกหนึ่งพร้อพที่ขายได้ตลอด

เดินออกจากรถไฟฟ้ามาสักพัก เราก็จะพบกับ Tamsui Old Street เราแวะซื้อไก่ตรงนี้ แล้วเราก็ไปเดินริมน้ำ ยังไม่เดินตลาดเก่า ขอเดินดูของใหม่ ๆ ก่อน

หัวหน้าทัวร์กำลังแนะนำลูกทัวร์ ว่านี่คือจุดนัดพบ ไปเดินเที่ยวกันได้ 30 นาทีแล้วกลับมารวมพลตรงนี้ให้เร็วที่สุด
เห้ย! ไม่ใช่! กำลังคุยเรื่องไรกัน ลืมไปละ 55555

ในที่สุดเราก้ได้กินไก่ เอ้กอีเอ้ก ๆ ทริปนี้เราชนะแล้ว ณ จุดนี้ ไก่นิวออลีนส์บนเครื่องทำอะไรเราไม่ได้ บอกเลย

ขอถ่ายรูปหมูโหน่ยยย
ถ้ามีไม่มี่ลูกรักเราคงไม่มีรูปหมู นางทำหน้าที่ของนางได้ดีเสมอ รัก..

ตามริมขอบมีคนปั่นจักรยานเพียบเลย มาถึงนี่ก็ขอปั่น ๆ จักกายานไป ปั่น ๆ จักกายานกันนหน่อยดิ๊ แต่ ๆ ๆ ๆ ๆ  คุยกับคนให้ยืมไม่รู้เรื่อง จะหันหน้าไปพึ่งจักรยานสีส้มของรัฐบาล ก็หมดเกลี้ยง ไม่เหลือสักคัน เดินหากันขาลากก็ไม่เหลือซาก เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของเขา สุดท้ายก็เดินตามระเบียบ

แต่การเดินขาลากครั้งนี้ก็ทำให้เราเจอของดี เดินมั่ว ๆ ไปเจอหมู่บ้านจำลอง ฮิป ๆ เหมาะกับฮิปสะเต้อวานนาบีแบบเรามั๊ก ๆ

ฮิปสะเต้ออย่างเราๆต้องถ่ายรูปกันแบบนี้ใช่ป่ะ ฝั่งซ้ายแป้นแล้นไปมั๊ยคะ

ทาลาล้าาาา อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน 555555555
เพื่อนมาเห็นโดนด่าแน่ เอารูปนี้มาลง แต่กูจะลง! กูสตรอง!

ต่อจากหมู่บ้านฮิปสะเต้อ เราก็ไปเดินริมทะเลหาอะไรกินชิล ๆ เจอร้านนี้ร้านแรกเลย ปลาหมึกชุบแป้งทอด หน้าร้านจะมีคนขายเอาขนมมาให้ชิมแบบถึงเนื้อถึงตัว ให้ความรู้สึกเหมือนตอนโดนแจกแคปหมูที่เกษตรแฟร์ 5555

หูยยย เห็นแล้วก็อยากกิง พรุ่งนี้ซื้อปลาหมึกมาทำดีกว่า 

และแน่นอนว่าเมื่อเราได้ชิมมันแล้ว เราก็ต้องโดนจ้าาา หลวมตัวซื้อมาถ้วยนึง หารกับเพื่อนคนละครึ่ง ราคาประมาณ 100NT  ไม่แน่ใจว่าถูกไหม ถ้าผิดแจ้งได้เลยค่ะจะแก้ทันที

ปลาหมึกชุปแป้งทอด
รสชาติเผ็ดนิด ๆ น่าจะมีเครื่องปรุงพิเศษใส่เข้าไป   ถือว่าใช้ได้ 

มาถึงนี่ ของกินอีกอย่างนึงที่พลาดไม่ได้คือ ไอติมค่ะ ไม่ใช่ว่ามันอร่อยเลิศ แต่คือมันสูงง สูงแค่ไหนดูรูปประกอบ  ท้าทายคนอย่างเรามาก เพื่อนเราที่ไปซื้อกันทุกคน แต่เราไม่ซื้อ เพราะไม่มักของของยาว  และทุกคนก็ลงความเห็นว่า 1. มันละลายเร็ว 2.มันเนื้อเหลว ไม่ค่อยฟิน 3. โคนแม่งจะนิ่มไปไหน กูยังไม่กินไม่เสร็จ โคนเละแล้วจ้าาา 55555

นี่คือไซส์ปกติ

นี่คือไซส์ไม่ปกติ จะยาวไปไหนนนน 55555
แล้วนี่คืองับไปแล้วคำนึง

ถึงผมจะไม่กินไอติมแต่ผมกินนี่นะฮ้าฟฟ น้ำเสารส มีเม็ดเสาวรสด้วย เปรี้ยวเกิ๊น
แต่ได้ฝาปิดลายลีฮอม แค่นี้ก็ฟินล้ะ

เดินมาสักพัก เห็นหัวกะโหลก ตกกะใจ แต่พอมองดี ๆ อ่ออ มันเป็นการแสดง เข้าใจได้
พี่เอาไปเลยสิบกะโหลก แม้พี่จะมีกะโหลกโชว์อยู่สองหัวก็ตามที

จบจากที่นี่ เราก็ไม่ไปหยางหมิงซานละ หะ... อะไรนะ? ไม่ไปละเหรอ นี่คือรออ่านหยางหมิงซาน อ่านไม่ผิดค่ะ เราไม่ไปละ ถ้าเราไปหยางเราก็ดื่มด่ำกับมันได้ไม่เต็มที่ ไม่คุ้มกับเวลาที่เรานั่งรถไปหามัน เดินเล่นต่อเลยแล้วกัน เพื่อนอ้วนบอกว่าเดินสุดริมน้ำไปแล้วก็จะเจอตลาด Old Street ตลาดตรงนี้มีของน่ารัก ๆ แปลก ๆ เอาไปฝากเพื่อนได้เยอะเลย

Tamsui Old Street

แม้จะไม่ใช้ฮาโลวีนก็มีของฮาโลวีนขายเอาไว้แต่งไปงานแฟนซี

เก๋ไก๋ปลายสัปดาห์

ไหน ๆ เชครูปแปป ถ่ายสวยไหมหนอ

พวงกุญแจแบบนี้เหมาะมากกับการเป็นของฝาก และเป็นของที่ระลึก สนนราคาประมาณ 40-50NT

ของเล่นในร้านค้าร้านนึงแถว ๆ นั้น 

อีกหนึ่งความน่ารักของไต้หวัน ตัวปั้มสุด Cute
นางแบบก็ Cute นะ

อะไรคือเดินมาจนจะถึงรถไฟฟ้า แล้วเจอจักรยานรัฐบาลเพียบ อะไรรรรร คุณหลอกดาว

อวดหน่อย เข็มกลัดนี่ซื้อจากร้านที่ตลาดเก่าตั้มสุ่ย เฉพาะเข็มกลัดนะ กระปุกซื้อจากที่อื่น นี่เป็นการมิวเตชั่นระหว่างตัวละครสองตัวที่เราชอบ คือมารูโกะ และโมโมจิริ ตอนเห็นนี่คือพุ่งตัวไปคว้ามาครอบครองและซื้อทันที เงินในมือพี่สั่นมากครับ บอกเลย 

น่ารักชิมิละ

มาต่อแล้ว! 24/1/16

เอนทรี่นี้มันอาถรรพ์จริง ๆ เขียนไม่ค่อยออกเลย แต่ยังไงก็ต้องต่อให้จบ!

สรุปว่าวันนั้นเรานั่งรถไฟไปต่อกันที่ Xiemending เพื่อกินหม่าล่า และขอแวะไปเยี่ยมที่ทำงานเพื่อนอ้วนซะโหน่ยย

วิวแรกที่เราเห็นเมื่อลงจากรถไฟฟ้า

แต่ก่อนจะถึงเวลาของหม่าล่า และก่อนแวะไปที่ทำงาน เราขอไปเที่ยวก่อนโนะะ 5555

และ The Red House ก็คือสถานที่แห่งนั้น

ด้านในเดอะเร้ดเฮาส์ ประกอบไปด้วย ร้านขายของ นิทรรศการ และร้านกาแฟ ทุกอย่างในนั้นเป็นลุควินเทจทั้งหมดค่ะ

ภาพมุมพิลึก ๆ จากเสี่ยวมี่

ร้านภายใน The Red House

ด้านในมีนิทรรศการขนาดเล็ก ๆ 

***ใน The Red House มีที่ปั้มตัวปั้มให้เก็บแต้มด้วยนะ ใครขาปั้มอย่าลืมไปปั้มกัน

ด้านหน้า The Red House มีตลาดนัดของทำมือน่ารัก ๆ มีของแปลก ๆ เยอะเลย ชวนให้เสียตังมาก ๆ มีเวทีสำหรับแสดงโชว์และรูปปั้นแปลก ๆ ให้ถ่ายรูป

ตลาดนัดของทำมือ

รูปแปลก ๆ กับคนแปลก ๆ

อ่ะ ลงให้สองรูปเลยแล้วกัน คนแปลก ๆ

  

พวกคนแปลก ๆ ถ่ายรูปกัน 

ด้านหลังของรูปนี้มีเวทีอยู่

ต่อจาก The Red House ก็ไปกินหม่าล่ากันเลยยยย กินสาขาซีเหมิน เพราะเพื่อนเราบอกว่ามันสำรวจมาหมดละ ที่นี่เลิศสุดในบรรดาหม่าล่าทุกสาขา ของเยอะและใหญ่ กรุณาอย่าถามพิกัด เพราะเดินตามเพื่อนอ้วนมาเรื่อย ๆ ถ้าให้กลับเอง กลับไม่ถูกอะ เอาจริง 555

ออกจาก The Red House กำลังไปซีเหมิน

ฝนเริ่มตกแล้ว..

 

ระหว่างทาง เดินผ่านตรงนี้แล้วคิดถึงย่านนึงในเกาหลี แต่นึกชื่อไม่ออก

ร้านที่เจอระหว่างทาง

ในที่สุดเราก็ถึงหม่าล่า!

หม่าล่ามีสองน้ำซุป น้ำซุปเราไม่ฟินเท่าลูกชิ้นปั้นเอง อร่อยมากกกกก ชอบมากเลออ

เพื่อนเราบอกว่า วิธีการกินหม่าล่าที่ถูกต้อง คือ
จองโต๊ะ เมื่อได้โต๊ะแล้ว ระหว่างที่พนักงานเตรียมน้ำซุปให้เรา เราก็พุ่งตัวไปตักไอศกรีม Häagen-Dazs ให้ไว อย่ารอช้า พอเรากินไอศกรีมจนฟิน เราก็จะได้กินซุปพอดี

ตอนฟังมันเล่า รู้สึกว่า จะใช่เหรอวะ? กินของหวานก่อนของคาว มันผิดดดด ใครจะไปกิน

แต่พอลองมองดูรอบข้าง เออว่ะ คนไต้หวันเขาก็กินแบบนี้กัน อึมม คงจะเป็นอย่างที่นางว่าจริง ๆ

ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปที่หม่าล่าไว้ เพราะตอนกินนี่คือหิวมากกก เหมือนแร้งลง ของลงเท่าไหร่หมด กินเรียบ เกลี้ยง ไม่เหลือ

หม้อน้ำซุปของข้าาาาา

เขียนไปหิวไป บอกเลย!

เจ้าเห็ดดดดด และชีสบอล 

ตอนก่อนไปไต้หวันบอกเพื่อนว่า มึง ๆ อยากกินชีสบอลอะะ ไม่คิดว่าที่หม่าล่าจิมี ฟินไปอี๊กกก!

หิวโซ แร้งลง

กินเสร็จแล้วก่อนออกก็ไปฟาดไอติมมาอีกคนละโคน สบายใจ

กินหม่าล่าเสร็จ ก็ออกเดินเล่นชอปปิ้งที่ซีเหมิน ดูโชว์ ลานที่ซีเหมินจะมีพื้นที่สำหรับแสดงความสามารถพิเศษ มีการจัดคิวให้แสดงและบริจาคเงินตามความชอบ จะให้หรือไม่ให้ก็ได้ เป็นระเบียบดีมาก

Street Show

คนนี้ยืนดุอยู่นานก็ไม่เข้าใจว่าต้องการสื่ออะไร ฮีเล่นนานมาก

ชวนเด็กและทุกคนที่เกี่ยวข้องมาร่วม จนจบก็ยังไม่รู้ว่าแสดงอะไร

ลามปามมาถึงนี่ ตอนนั้นไม่มีเพื่อนยืนอยู่ด้วยเลย

เพื่อนชั่ว! เอาแต่ขำและตีตัวออกห่าง อย่าให้ถึงที่ข้ามั่ง โดนแน่!

มีนางฟ้ามาเล่นฮาร์ปด้วย

อยากสนับสนุนซื้อซีดีกลับบ้านไปฟังได้นะ

ลงรูปนางฟ้าอีกรูป สวยมาก ๆ

ถึงไฮไลต์ของวันนี้แล้วววว ร้านที่เพื่อนอ้วนทำงาน

'BKK ORIGINAL' The bags that everyone can buy คิดสโลแกนโดยเพื่อนผมเองคร้าบบ

มืดหน่อย เพราะกว่าจะมาถึงร้านก็หมดช่วง Magic Hour แล้ว

ร้านนี้เป็นร้านกระเป๋าของคนไทย มีหน้าร้านอยู่ที่สวนจตุจักร เอเชียทีค และสนามบินดอนเมือง เป็นที่ชื่นชอบของคนไต้หวันมาก จนได้มาเปิดสาขาที่ไต้หวัน ตอนนี้มี 2 สาขา คือที่ Xiemending และ Breeze

หน้าร้านที่ซีเหมิน

หน้าร้านที่ Breeze เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่อลังการ มีสื่อมาทำข่าวด้วยยย

ใครไปไต้หวัน แวะไปได้น้าา

จบตอนนี้อย่างเต็มรูปแบบ ฟินไปอีกกกก กว่าจะเขียนเสร็จ ใช้เวลานานมากกก 

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน

รอตอนต่อไปได้เยย 

.

.

.

ไม่รู้จะมาเมื่อไหร่

แหะ ๆ